“Homelessen sarituak izateak lanean jarraitzeko indarra ematen digu”

Eñaut Castagnet MUGA film laburraren zuzendariarekin hitz egin dugu, Santurtzi jaialdiko Kalean sailean saritutako lanari buruz pixka bat gehiago ezagutzeko eta prozesua nolakoa izan den ezagutzeko.

 

Zorionak, Eñaut, kontaiguzu pixka bat Mugak zer dioen, mesedez.

Eskerrik asko. Beste bi film zuzendu ditut, baina Muga da nik idatzi dudan lehena, gidoilari eta zuzendari gisa egin dudan lehen lana. Interesatzen zaizkidan gaiekin eta interesatzen zaizkidan estiloekin erabateko fikzioa egin nahi nuen, eta hor kokatzen da westerna. Uste dut boligrafoa hartzean, istorio bat idazten edo kontatzen edo asmatzen saiatu naizen lehen aldian, horrela atera baita, westerneko kode horiekin. Eta hori pixka bat nabaritzen da gaiztoaren pertsonaian, oso gaiztoan, bakeroaren pertsonaian, eta indianoarenean, horrelako zerbait. Tira, hori guztia pixka bat denbora honetan, gaur, demagun, eta Euskal Herrian. Zergatik? Azkenean hemen izan daitekeelako, Euskal Herrian, edo baita munduko beste edozein tokiko beste muga batean ere. Baina hau Euskal Herrian dagoen muga igaro nahi duen migratzaile baten historia da, Espainia eta Frantziaren arteko muga dena.

Hau da azken oztopoa.

Bere bizitza berrirako azken oztopoa. Eta Espainiako aldean geratzen da, fabrika batek agintzen diotelako paperak atera eta laguntza jasoko duela azken oztopo hori gainditzeko. Eta noski, ez da gertatzen gertatu behar den bezala edo agindu dioten bezala. Eta orduan, migratzaile hori lantegi horren ondoan ezkutatu eta baserritarrak ez dio ongietorria egiten espero zuen bezala, edo ikusle gisa, espero dugun bezela, baizik eta eskopeta batekin egiten dio ongietorria. Eta hortik aurrera zer gertatzen den ikus dezakegu. Film labur honek urtebete hartzen du, gutxienez urtebeteko lana jende askorekin.

Zer balio transmititu nahi izan dituzue lan honekin?

Beno, balioak, ez dakit, modu orokor samarrean esateko, horrela, giza balioak. Nire ustez, bi pertsonaren arteko harreman bat kontatzea zen asmoa, zerikusirik ez zuena. Oso bestelako leku batetik zetozen, hizkuntza desberdinarekin. Orduan ia ezinezkoa zitzaien komunikatzea, hizkuntza unibertsal batekin egiten ez bazuten. Hori zen asmoa, gizakiak batzuetan munduko gauzarik onenak egin ditzakeela ikusaraztea, eta beste batzuetan, alderantziz. Jende asko dago ongia egin nahi duela edo egin nahi duela esaten duena, eta gaizkia asko egiten duena. Ez genuen heroi bat eta bilau bat irudikatzeko asmorik, baina egia da antiheroi bat dagoela.

Zer esan nahi du zuretzat eta zuentzat Homeless Film Festival jaialdian sarituak izateak?

Poz handia, ezin bestela izan. Ez nuen jaialdi hau ezagutzen eta pozten naiz ezagutu ahal izateaz, parte hartzen duten jendea eta bizitegiko jendea ezagutzeaz eta elkarrekin gauzak egiteaz. Saritua izateak lan egiteko gogoari eusten dio eta hori urrea da, batzuetan gure lana zaila delako.